Po komedie sięgam zazwyczaj z bardzo prozaicznej przyczyny - szukam czegoś na odstresowanie. Niestety, ostatnimi czasy bardziej męczę się oglądając takie tytuły jak „Kobiety pragną bardziej” czy „Sex story”, „40-letni prawiczek” może nie jest aż taki zły, ale na nim też porządnie się wymęczyłem.
Póki co nie rozumiem sukcesu Apatowa. Jeśli reszta jego filmów jest na poziomie „Boskiego chilloutu” czy „Prawiczka” to pewnie też nigdy nie zrozumiem. Najbardziej przeszkadzała mi chyba obecność Banks i Rogena – ta para zagrała w „Zack i Miri kręcą porno” i to był naprawdę niezły film. Ciągle przypominali mi tamtą produkcję, przez co „Prawiczek” męczył mnie jeszcze bardziej. Dowcipy są tu miałkie, fabuła bez wyrazu (mimo, że ciągle mówi się tu o seksie, to nawet na chwilę nie robi się ostro), a Paul Rudd i Jane Lynch nie wykorzystują nawet w połowie swego potencjału. Gerry Bednob ciągle gra tę samą postać. Nawet Catherine Keener nie ratuje sytuacji (w dodatku ma paskudny śmiech). Temu filmowi brakuje wszystkiego poza pomysłem, bo ten był całkiem dobry.
Niestety, musiałem się zmuszać, aby obejrzeć do końca „Prawiczka”. Na koniec już nawet „Let the Sunshine In” nie było w stanie poprawić mi humoru. Dwie, trzy fajne sceny to wszystko, co ten obraz ma do zaoferowania. Może nie jest to film niesmaczny, ale nie jest też na pewno zabawny.
Moja ocena: 5/10
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz